Wat zit er in uw eten? De gids die u alerter maakt op al die E-nummers.
De Gifgids
Handig pocketboekje voor een tientje. Met alle E nummers op een rij, van E100 (het onschadelijke Curcumine) tot E1520 (Propyleenglycol, ofwel antivries … niet toegestaan in diervoeding maar wel verwerkt in margarine en vloeibare olie). Je valt van de ene verbazing in de andere. Een waarschuwing vooraf: nadat je dit boekje gelezen hebt, kun je het daarna nooit meer niet weten.
Er worden stoffen toegevoegd die helemaal niet eetbaar zijn. Wat dacht je van siliconen of kunstmest? Sommige producten komen oorspronkelijk uit de farmacie of uit de veehouderij. Zo wordt een middel dat de groei van koehoorns remt gebruikt in babyvoeding (E525 kaliumhydroxide). En aluminium is ook niet bedoeld voor consumptie. Uw eten glanst wel mooi maar aluminium hoopt zich op in de lever.
De manke van dit kleine pocketboekje is wel: geen bronvermeldingen. Dat kan ook niet want dan zou het encyclopedie worden. Dit kleine boekje neemt u mee naar de supermarkt. Gouget bestudeerde gedurende veertien jaar allerlei onderzoeken en legde die naast elkaar en schreef hierover haar gids “Additifs Allimentaires”. Uitgever Will Janssen kwam in Frankrijk deze ”gifgids” tegen en besloot het te vertalen en in Nederland uit te brengen.
Toch, als er staat: ”uit Duits onderzoek blijkt dat… “” dan verwacht ik ( naam onderzoeker, instelling, jaartal) erbij te lezen. Dat hoort.
In het boekje staan ook opvallende weetjes. Zo zijn er landen buiten de EU die al bepaalde stoffen hebben verboden (Noorwegen, Australië, Engeland) die in de EU nog wel mogen. Maar het vreemde is dat uitgerekend de meest beruchte stofjes Aspartaam en E621 ook daar niet verboden zijn. Er is een apart hoofdstuk gewijd aan deze twee vergiften:
Aspartaam en E621.
Het is te verwachten dat deze stoffen in de toekomst verboden gaan worden door Europa en de VS.
Aspartaam (zoetstof in lightproducten zoals frisdranken) is bewezen kankerverwekkend en zou volgens de eigen EU regels verboden moeten zijn.
Het blijkt dat er bij de EU twee categorieën zijn: stoffen die nieuw op de markt komen. En stoffen die al overal in zitten. Als aspartaam een nieuwe stof zou zijn, zou het verboden zijn. Voor gevestigde belangen gelden andere normen. Om het nu overal uit te laten halen ontbreekt vooralsnog de ambtelijke moed.
E621 (Natriumglutamaat MSG of Vehtsin) is niet kankerverwekkend, maar veel mensen maken antistoffen aan als ze dit eten. Van die antistoffen in je bloed wordt je moe en wazig in je hoofd. Dit E nummer veroorzaakt ook een pokdalige huid. De toevoeging maakte zijn opmars via hamburgerketens als Mac Donalds en Burger King (het geeft bioindustrievlees toch nog een pittige smaak).rke Vervolgens bereikte de hartige sterke smaak de chipsindustrie, en nu zit het overal in. Als een soort smaak-wapenwedloop worden producten met de sterkste smaak het meest gekocht. Hierdoor zijn gevestigde merken als Knorr en Maggie het ook gaan toevoegen.
Voedselallergie fora over migraine en clusterhoofdpijnen en de exceemvereniging raden hun leden aan een maand lang geen E621 te eten om te kijken wat er gebeurt. Sommigen hebben dan geen klachten meer.
De stof is een synthetische namaak van een smaakversterker die van nature als een soort gist voorkomt in champignons, oude kaas, blauwe kaas en zeewier. Het lichaam herkent de synthetische stof niet en gaat antistoffen aanmaken, vooral als een bepaalde drempelwaarde is bereikt. Een beetje gaat nog maar nu deze smaakversterker door de voedingsmiddelenindustrie werkelijk overal in verwerkt wordt krijg je al snel een te hoge dosis. Bijna alle niet-biologische bewerkte producten hebben tegenwoordig dit E nummer. Slechts rauwe onbewerkte producten kun je nog in een gewone supermarkt kopen: driekwart van de producten in supermarkten bevatten E621 waardoor mensen steeds vaker een allergie voor deze stof ontwikkelen.
Neuro- toxinen
Zowel Aspartaam als E621 zijn ”neuro toxinen”, stoffen die de aanmaak van neurotransmitters zoals dopamine belemmeren. (of misschien houden ze de nieren zo bezig met ontgifting dat er geen tijd meer is voor hun eigenlijke werk: de aanmaak van dopamine) Althans volgens het boek ”Exito-toxins” van Dr. Blaylock. Dit is dan wel de enige bronvermelding van Gouget. Over dit boek binnenkort wellicht meer op deze site. (cliffhanger :))
Froukje, maar achterin staan toch àlle tientallen bronnen vermeld?
Je schrijft: “De manke van dit kleine pocketboekje is wel: geen bronvermeldingen”,
Maar op pagina 92, 93, 94 en 95 staan tientallen bronnen vermeld.
Het zou vreselijk onoverzichtelijk worden als die bij ieder nummer genoemd staan.
Het gaat er juist om dat mensen even snel een nummer kunnen opzoeken. Gouget vraagt sinds 18 jaar – wereldwijd – ieder denkbaar onderzoeksrapport op en die spit ze helemaal door. Het boekje is gebaseerd op die onderzoeksrapporten.